Facebook Twitter Instagram
    Trending
    • Powiśle Dąbrowskie/ W Szczucinie oddano do użytku nową siedzibę Centrum Kultury
    • Tarnów/ Bracia kurkowi wsparli ośrodek dla dzieci w Zbylitowskiej Górze
    • Książki/ Karolina Wilczyńska, Cukiernica z fotografii
    • Powiśle Dąbrowskie/ Nowy budynek szkoły oddano w Bolesławiu
    • „Niuniuś i niemiły pan” – recenzja
    • Nasze TOP5 bajek dla dzieci na Netflix
    • „Koła idą w ruch! Moja pierwsza książka o pociągach” – recenzja
    • Brzesko/ 1,5-roczna dziewczynka i jej trzyletni brat pozostawieni bez opieki
    Facebook Twitter Instagram
    Miasto i Ludzie magazyn portal
    • Aktualności
      • Zdrowie
      • Sportowe Wydarzenia
        • Akademia Szachowa
    • Fotorelacje
    • Kobieta
      • Uroda
      • Kulinarnia
      • Dom i ogród
      • Dziecko
      • Fszechogarniająca Mama
    • Kultura
      • Książki
      • Muzyka
      • Wydarzenia artystyczne
    • Historia
      • Wspomnienia
    • Gospodarka
      • Bieżące sprawy
      • Warto wiedzieć
    • Podróże
    • Ludzie
      • Felietony
      • Reportaże
      • Wywiady
    • Archiwum
      • Archiwum Miasto i Ludzie 2022
      • Archiwum Miasto i Ludzie 2021
      • Archiwum Miasto i Ludzie 2020
      • Archiwum Miasto i Ludzie 2019
      • Archiwum Miasto i Ludzie 2018
    Miasto i Ludzie magazyn portal
    You are at:Strona główna » Kim był pierwszy powojenny prezydent miasta Tarnowa

    Kim był pierwszy powojenny prezydent miasta Tarnowa

    0
    By Redakcja on 6 marca 2022 Historia, Wspomnienia

    ZAPOMNIANI TARNOWIANIE. 18 stycznia 1945 r., po 6 latach okupacji hitlerowskiej Tarnów odzyskał wolność. W latach komunistycznych data ta była wyraziście akcentowana podczas kolejnych jubileuszy.
    Tego dnia armia radziecka dotarła do Tarnowa rano, wyzwolenie nastąpiło około godziny 7.00, kiedy pojawił się pierwszy patrol wojsk radzieckich z 304 dywizji piechoty 108 Korpusu Armijnego. Miasto wyzwolili Ukraińcy, żołnierze 106. batalionu gwardii z 38 armii, wchodzącej w skład IV Frontu Ukraińskiego. Dowodził nimi gen. Kiriłł Moskalenko (1902-1985).
    Wkrótce rozpoczęto formowanie tarnowskiej władzy. Pierwszego prezydenta Rosjanie przywieźli „w teczce”. Był nim młody działacz Polskiej Partii Robotniczej Ludwik Mysak, który przybył do Tarnowa ciężarówką z tak zwaną Grupą Inicjatywną. Prezydentowi towarzyszył Stanisław Krok, szef miejscowego UB.
    Mianowany na mocy uchwał PKWN prezydent Mysak wprowadził się do budynku dawnego Zarządu Miasta przy ulicy Bernardyńskiej. Starostą tarnowskim został Józef Lib (1910-1996).
    Warto wspomnieć, że jeszcze do grudnia 1945 r. realną władzę w mieście sprawowała radziecka Komenda Wojenna stosująca prawo frontowe. W czerwcu 1945 r. prezydenta Mysaka zmienił działacz PPS, Eugeniusz Sit.
    Ludwik Mysak urodził się 101 lat temu, 17 lutego 1919 r. w Drohobyczu (obecnie Ukraina) jako syn Franciszka Mysaka. Debiutował jako dziennikarz w czasopiśmie „Głos Demokraty” w Przemyślu w 1944 r.
    W 1944 r. wstąpił do PPR, przekształconej w 1948 r. w PZPR. W początkowym okresie działalności był członkiem komitetów powiatowych Polskiej Partii Robotniczej w Tarnowie w 1945 r. i Gorlicach w latach 1945-1946.
    W okresie od stycznia do czerwca 1945 r. pełnił funkcję prezydenta Tarnowa. W latach 1947-1949 pracował w dyplomacji jako attache ambasady PRL w Ottawie w Kanadzie. W 1953 r. ukończył Szkołę Główną Służby Zagranicznej w Warszawie.
    Mysak poświęcił się karierze dziennikarskiej. Początkowo pracował w Polskim Radiu w Warszawie, gdzie w latach 1950-1961 był zastępcą redaktora naczelnego Programów dla Zagranicy. W latach 1956-1957 był korespondentem PR w Londynie.
    W 1961 r. rozpoczął pracę w Polskiej Agencji Prasowej, gdzie pracował do 1991 r. Był kierownikiem Redakcji Biuletynu Specjalnego PAP w l. 1961-1968. W tym czasie publikował m.in. w czasopismach: „Przegląd Kulturalny”, „Nowa Kultura”, „Polityka”, „Tu i Teraz” oraz w „Perspektywach”.
    W latach 1973-1975 był korespondentem z obrad konferencji bezpieczeństwa i współpracy w Europie w Helsinkach i Genewie, następnie w latach 1975-1976 pracował jako korespondent w Helsinkach, a w latach 1977-1983 w Pekinie. W tym czasie pisał także do powstałego wówczas w naszym mieście tygodnika „Temi”.
    Mysak odbył też wiele podróży dziennikarskich do Tajlandii, Malezji, Singapuru, Indonezji, Wietnamu, Korei Płn., Chin i Mongolii. Był jedynym polskim dziennikarzem, który w Pekinie obserwował proces tzw. „Bandy Czworga” oraz „kliki Lin Biao”, obnażający koszmar maoistowskiej rewolucji kulturalnej w Chinach.
    Pokłosiem tych podróży są jego książki: „Sześć lat w Chinach” (1988) i „Chiński proces stulecia” (1990). Tłumaczył też powieści: „Mike Hoare” (1994), „Krwawe pieniądze. Szwajcarzy, naziści, zagrabione miliardy” (1997), „Anastazja Romanowa czy Anna Anderson?” (1998).
    W l. 1950-1982 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; działał także w Stowarzyszeniu Dziennikarzy RP, a od 1996 r. był członkiem zarządu Oddziału Warszawskiego tegoż Stowarzyszenia.
    Od 1995 r. aktywny członek w Polskim Klubie Publicystów Międzynarodowych. Za swoją działalność był wielokrotnie nagradzany: odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i licznymi medalami pracy dziennikarskiej.
    Do końca życia mieszkał w Warszawie. Żona Krystyna była lektorką i inspektorką programu w Polskim Radiu. W aktach IPN zachowała się teczka na jego nazwisko, wskazująca, że był TW w l. 1956-1976 o kryptonimie „Jacek”. Używał także pseudonimu Juliusz Landau.
    Ludwik Mysak zmarł w Warszawie w wieku 96 lat, 22 grudnia 2015 r.
    W nekrologu napisano: „Pozyskany przez Polską Agencję Prasową w 1961 roku – pozostał jej wierny przez trzydzieści lat, do emerytury w 1991 roku. Pełnił stanowisko kierownika Biuletynu Specjalnego. Potem został korespondentem PAP w Helsinkach i w Genewie wraz z obsługą obrad historycznej Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. W 1977 roku obejmuje na sześć lat placówkę Agencji w Chinach. Po powrocie, zajmuje się w centrali problemami Azji, odbywa liczne podróże dziennikarskie do krajów tego kontynentu. Staje się znakomitym jego znawcą, wysoko cenionym i poza Agencją. Pisze artykuły, występuje w radiu i w TV, doradza, wykłada, recenzuje, tłumaczy. Trzy razy jest wyróżniony prestiżowymi nagrodami Polskiego Klubu Plebiscytów Międzynarodowych. Był wspaniałym Kolegą, szefem. Podziwialiśmy jego wiedzę, ceniliśmy dojrzałość sądów, okazywaną życzliwość.”
    Spoczywa w Warszawie w grobie rodzinnym w kw. 30G/2/13 na Cmentarzu Bródnowskim przy ul. św. Wincentego.

    Mieczysław Czosnyka

    Ludwik Mysak
    okładka książki L. Mysaka

    Post Views: 968
    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Redakcja

    Related Posts

    Tarnów/ Portret Pań na Tarnowie – spotkanie z historią miasta

    Tarnów, Radłów/ Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych

    Tarnów/ Biblioteka zaprasza na wykład o historii Tarnowa u progu nowożytności

    Comments are closed.

    Ostatnie wpisy

    • Powiśle Dąbrowskie/ W Szczucinie oddano do użytku nową siedzibę Centrum Kultury
    • Tarnów/ Bracia kurkowi wsparli ośrodek dla dzieci w Zbylitowskiej Górze
    • Książki/ Karolina Wilczyńska, Cukiernica z fotografii
    • Powiśle Dąbrowskie/ Nowy budynek szkoły oddano w Bolesławiu
    • „Niuniuś i niemiły pan” – recenzja

    Najnowsze komentarze

    Brak komentarzy do wyświetlenia.

    Archiwa

    • marzec 2023
    • luty 2023
    • styczeń 2023
    • grudzień 2022
    • listopad 2022
    • październik 2022
    • wrzesień 2022
    • sierpień 2022
    • lipiec 2022
    • czerwiec 2022
    • maj 2022
    • kwiecień 2022
    • marzec 2022
    • luty 2022
    • styczeń 2022
    • grudzień 2021
    • listopad 2021
    • październik 2021
    • wrzesień 2021
    • sierpień 2021
    • lipiec 2021
    • czerwiec 2021
    • maj 2021
    • kwiecień 2021
    • marzec 2021
    • luty 2021
    • styczeń 2021
    • październik 2020
    • wrzesień 2020
    • sierpień 2020
    • lipiec 2020
    • czerwiec 2020
    • maj 2020
    • kwiecień 2020
    • marzec 2020
    • luty 2020
    • styczeń 2020
    • listopad 2019

    Kategorie

    • Akademia Szachowa
    • Aktualności
    • Bieżące sprawy
    • Dom i ogród
    • Dziecko
    • Felietony
    • Fotorelacje
    • Fszechogarniająca Mama
    • Gospodarka
    • Historia
    • Kobieta
    • Książki
    • Kulinarnia
    • Kultura
    • Ludzie
    • Muzyka
    • Podróże
    • Reportaże
    • Sportowe Wydarzenia
    • Uroda
    • Warto wiedzieć
    • Wspomnienia
    • Wydarzenia artystyczne
    • Wywiady
    • Zdrowie

    O portalu Miasto i Ludzie

    Jesteśmy miesięcznikiem regionalnym, który ukazuje się w Tarnowie od 8 lutego 2013. Obejmujemy swoim zasięgiem miasto Tarnów, powiat tarnowski, miasto Brzesko i powiat brzeski, Dąbrowę Tarnowską i powiat dąbrowski, Dębicę i powiat dębicki, Bochnię i powiat bocheński, Proszowice i powiat proszowicki, Wieliczkę i powiat wielicki.

    Dodatkowe informacje
    • O portalu
    • Regulamin
    • Polityka prywatności
    • Mapa strony
    • Kontakt

    Kontakt

    Wydawnictwo: Libre Sp. z o.o.

    tel. 537 33 88 84

    e-mail: redakcja@miastoiludzie.pl

    strona: www.miastoiludzie.pl

    © 2023 Portal Miasto i Ludzie. | Wykonanie i opieka techniczna Comp-Web Studio.

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.