Wydawnictwo Znak opublikowało w czerwcu książkę poetycką Wilki autorstwa Marzanny Bogumiły Kielar. To literackie wydarzenie, ponieważ każda książka tej wyjątkowej poetki jest niepowtarzalna i oryginalna.
Książka przywołuje historię gospodarstwa, które zostało opuszczone i porośnięte dziką roślinnością. Jaśmin, który sadzono w Prusach na znak żałoby, przypomina o stracie bliskich. W Wilkach, które ukazały się 5 lat po poprzednim tomie poetyckim, Marzanna Bogumiła Kielar opisuje „dni odwiązane od brzegów”, niepewny i mroczny czas, kiedy domy są tylko tymczasowe, a ludzie muszą się przemieszczać i uciekać.
W tym niestabilnym i zagrożonym uniwersum ważną rolę odgrywa nieokiełznana i nienasycona natura. Wędrówki ptaków są echem ruchu ludzkiego: marszu wojsk, deportacji, przesiedleń. Pod dom podchodzą wygłodniałe wilki. Świat przyrody budzi zainteresowanie i strach, pulsując rytmicznie i obumierając.
To poezja zmysłowa i konkretna, która daje głos zapomnianym. W tych głosach ożywa pamięć.
Marzanna Bogumiła Kielar – poetka, absolwentka filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Po debiucie Sacra conversazione (1992), za który otrzymała wiele nagród, wydała następne książki poetyckie: Materia prima (1999), Monodia (2006), wybory Umbra (2002), Brzeg (2010) oraz osiem wyborów w językach obcych. Za Nawigacje (2018) została laureatką Nagrody Poetyckiej im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego – Orfeusz Mazurski, Nagrody Warszawskiej Premiery Literackiej za wrzesień, a także była nominowana do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej.
Otrzymała również Nagrodę Fundacji im. Kościelskich i Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny (1993), Paszport „Polityki” (2000), była nominowana do Nagrody Literackiej Nike (2000), a także uhonorowana Kryształem Vilenicy (Słowenia, 1995) i Hubert-Burda-Preis (Niemcy, 2000). Jej wiersze przetłumaczono na 23 języki.
Więcej o książkach w najnowszym numerze magazynu Miasto i Ludzie. Chcesz wspomóc redakcję, kup Magazyn Miasto i Ludzie w kiosku, sklepie lub na poczcie.
