Głos skrzypiec
Nowe wydanie czwartej powieści z komisarzem Salvem Montalbanem w roli głównej – czwarta sprawa, w której w równym stopniu nietypowa jest zbrodnia, co postać prowadzącego śledztwo. Podczas prywatnej podróży służbowy samochód Montalbana potrąca zielone Twingo. Zaintrygowany brakiem reakcji ze strony właściciela, komisarz zakrada się do willi, przed którą doszło do incydentu.
Podczas tej nieformalnej wyprawy odkrywa zwłoki pięknej, młodej blondynki. I oto, podobnie jak w poprzednich powieściach, wskutek niekonwencjonalnego postępowania policjanta, z jednej sprawy robią się dwie – trzeba odkryć zabójcę, lecz również sprawić, żeby zwłoki zostały odkryte w następstwie formalnej procedury. Kiedy Montalbano realizuje swoją mistyfikację, staje się przypadkowym świadkiem prywatnego koncertu światowej sławy skrzypka, który stara się uciec od świata…
Odległe wydarzeniaq łączy nić, której ślad Montalbano raz po raz mocno chwyta w ręce, żeby doprowadzić dochodzenie do końca. Głos skrzypiec to powieść nieco bardziej „ściszona” od poprzednich kryminałów Andrei Camilleriego. Jej fabuła toczy się z dala od mafii i polityki, w gęstym klimacie sycylijskiego miasteczka, który rozjaśniają barwne, zapadające w pamięć postaci.
Andrea Camilleri, włoski reżyser teatralny oraz pisarz, autor powieści kryminalnych, jest twórcą postaci komisarza Salvo Montalbano. Jego kryminały to specyficzne twory, które bezbłędnie oddają nastrój włoskiego południa. Proza Sycylijczyka ma w sobie mnóstwo ciepła i uroku, a powieści są okraszone przyjemną dawką złośliwości, pachną słońcem i aromatycznym jedzeniem.
Co więcej, Camilleri wplata wątki obyczajowe i psychologiczne, tworząc pełnokrwiste postaci, które stają się niemal żywymi mieszkańcami fikcyjnego sycylijskiego miasteczka Vigata. Główny bohater jego powieści kryminalnych, Salvo Montalbano, jest smakoszem, a w każdej książce trafimy na opisy jego posiłków i skrótowe przepisy na wspaniałe dania kuchni południowo-włoskiej. Montalbano to postać budząca sympatię, połączona z ludzką dawką wad, co czyni ją bardziej wiarygodną. Jednak warto zauważyć, że konstrukcja kobiecych postaci w powieściach Camilleriego bywa kontrowersyjna.
Morze błota
Nowa odsłona bestsellerowej serii sycylijskich kryminałów! Wczesnym rankiem potężny grzmot burzy wyrywa Salva Montalbana z koszmarnego snu. Powoli zasypia znowu, ale nie na długo – odbiera telefon od Fazia z komisariatu o zgłoszeniu ofiary morderstwa. Trafiony kulą w plecy Giugiu Nicotra zostaje znaleziony w samej bieliźnie w tunelu budowanego wodociągu. Plac budowy, podobnie jak cały region Vigaty, po ostatnich gwałtownych ulewach i powodziach zalewających domy i pola, zamienił się w morze błota.
Czy motywem zbrodni mogła być zdrada małżeńska, czy też podłoże było zupełnie inne? Wiele poszlak kieruje uwagę komisarza Montalbana na branżę budownictwa i urzędy zamówień publicznych – świat mglisty, oślizgły, jakby błoto przeniknęło do jego krwiobiegu i stało się nieodłączną częścią. Bagno korupcji, łapówek, lipnych odszkodowań, oszustw podatkowych, prania pieniędzy. Montalbano nie może pozbyć się uporczywej myśli, że Nicotra, schroniwszy się w tunelu, próbował tym coś przekazać…
Andrea Camilleri
