PAWĘZÓW. Na budynku szkoły w podtarnowskim Pawęzowie odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą pamięci Wiktorii Olszówki z domu Boruch.
Była nauczycielką Szkoły Powszechnej w Pawęzowie w szczególnie trudnym okresie, w latach 1938-1945. W czasie wojny prowadziła tajne nauczanie, była żołnierzem AK, łączniczką – ps. „Szarotka”. Za swoją działalność została aresztowana 1 grudnia 1943 r. w budynku szkolnym w Pawęzowie.
1 grudnia 1943 roku Gestapo aresztowało Wiktorię Boruch w budynku szkoły. Trafiła do więzienia w Tarnowie a potem na Montelupich w Krakowie. 8 marca 1944 r. została zwolniona z więzienia, co uznawała za cudowne ocalenie, które zawdzięczała modlitwom dzieci z Pawęzowa. Gestapo szybko zorientowało się, że popełniło błąd i prowadziło intensywne poszukiwania, by na nowo aresztować Wiktorię Boruch. Bezskutecznie. Do końca wojny ukrywała się w powiecie dębickim.
W 1945 r., już jako Wiktoria Olszówka (w 1944 r. wyszła za mąż za Antoniego Olszówkę) podjęła pracę nauczycielki w Szkole Podstawowej im Słowackiego w Tarnowie. Od 1957 r. uczyła w Szkole Podstawowej nr 3 im. Konopnickiej aż do przejścia na emeryturę w 1968 r. Państwo Olszówkowie wychowali i wykształcili czterech synów.
W 1969 r. Wiktoria Olszówka została odznaczona Krzyżem Armii Krajowej przez rząd RP na uchodźstwie. Odznaczenie przywiózł z Londynu komendant podobwodu AK, porucznik Józef Rusecki ps. „Brzoza”, „Mimoza”, dowódca pierwszej kompanii Bataliony „Barbara”.
Wiktoria Olszówka zmarła 17 października 1979 r. W tym roku Rada Miejska w Tarnowie podjęła uchwałę o nadaniu jej imienia jednej z ulic w tarnowskiej dzielnicy Krzyż, która znajduje się przy granicy Tarnowa i Pawęzowa.
W uroczystościach wziął udział m.in. syn Wiktorii Olszówki, Stanisław Olszówka.
(Smol)
Tekst opublikowany w gazecie Miasto i Ludzie z 17 grudnia 2021 r.
PNTMIL1217s001-0
